Tek dostun ten yumuşaklığında bebeklerim!
Ve aldım gidiyorum ben dostumu
Anlamıyorlar beni minicik kalbimde ne sevdalar beslediğimi
Ne özlemlere gebe olduğumu
Küstüm ben uçan kuşun kanadındaki beklentilere artık
Büyümemi isteyişlerinden
Hayatın yükünü sırtıma yükleyen gözlerden
Ve kendileri çocuk olmak isterken benim büyümemde ısrar edenler
Sesleri duymayacağım gittiğim buğday tarlalarında
Bir ağustos böceği sesi
Bir gün güneş bakışı sadece
Ve ben kalacağım ten yumuşaklığında bebeğimle...
ISRAR ETMEYİN BEN BÖYLE KALACAĞIM
Blogda Ara
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder