Bol Düşünce...Ufak ufak...

Kendimizle çok iyi iletişime geçebiliyormuyuz acaba, sınırlarımızı bilebiliyormuyuz.Her insan içinde kendisinin bile bilmediği bir şeyleri sakladığının farkındadır.Aslında herşey burada (kendimizde) gizlidir.Aklımı kaybetmekten çok bulmaktan korkar oldum derinliklere inip düşündükçe.Herkesin derinliği ayrı kişilikle dogru paraleldedir ya.Derinlere inmeden de yaşanılmaz ki.Yaşanılır mı?
Rastlantılar bi yaşamı ne kadar etkiler? Kökünden değiştirebilir mi? Rastlantılar ne kadar rastlantıdır? Yasaklar ve serbestler birbirinden ayrılabilir mi? Yasak olana erişmek amacım ama belki de göreceli kesin bu yasak kavramı...Zorladığımdan bile bile ben mi farklılığa oynuyorum? Rastlantıya benzer oluşumlar sonucu mu yasak geldi bana çarptı; yoksa ben bilinçsizce hepsini kurgulamış mıydım? Kurgular ve bol düşünceler ne kadar da oynatıyor adamı. bu arada da uyku düzenim saçmaladı haddinden fazla...Kendime istediğin saatte yat lüksü verdim ama aynı saatte kalk.... az uyku yani...Bir de şunu anladım ne kadar uzaklaşsanda defol git istemiyorum desende arkandan gelmesi yapışkan(Japon) misali kahrolasıca düşüncelerin...O yüzden de bir de o lüksü verdim istediğini düşün, yaz, oku bol bol.Descartes'in sözlerinde de oldugu gibi "şu anda rüyada olmadığım ne malum? Hatta belki de başka birinin rüyasındaki biriyimdir.(ben de kimin rüyasını yaşıyorsam amma çetrefilliymiş)Ama bildiğim bir şey var düşünüyorum o halde varım!" varlık var demektir.Evt bence varız ya.Hayat sevinçleriyle, üzüntüleriyle, hayal kırıklıklarıyla ve aşklarıyla o kadar gerçek ki varolmadığımızı söylemek yaşadıklarımıza ihanet etmek olur.Üniversite hayatım "the sims" oynayarak geçti.Hani gözlerim kapalı oynayabildiğim oyunlardan biri oldu.Beni o oyun çok etkilemiştir.Oyunda bütün dünya düzeni vardı sanki..İstediğim yerde kişiyi, evini, işini, arkadaşlarını, kariyerini, kişiliğini, vb. seçerek yaşatıp oynatabiliyordum.İstediğim anda da herşeyi hiç sebepsiz başına yıkabiliyordum.Tek tuşla hemde.Bir dergide okuduğumda etkilenmiştim esasta söyle diyordu "acaba bir oyunun içindemiyiz bizlerde" the sims" misali

Yakın arkadaşımın da tavsiyesine uyarak dinlenme aralılığı verdim.Çünkü içimdekine sordukça dışarı taşıyor durmuyor... Kızıyor...Daha sonra devamlılık ve sürat çalışmalarına geçerim.Zamanı var performansın doruk yapması için Jabo.

Yan gezegenden değilim tabi ki bu dünyadanım Bunun farkındayım hiç değilse.Bunlar benim düşüncelerim ki; bana öyle geliyor çok farklı olduğumuzu düşünsekte çok benzer düşünceler içerisindeyiz özellikle iç dünyalarımızda kimi söylüyor içindekini kimi saklıyor.Saklıyor ama niye acaba gerekmediğinden dışarı çıkarmak istemiyor mu? yoksa korku mu? bunun sebebi.
Yaşamı birbirini tamamlayan kitaplıktaki kitaplar misali "Yaşamda herkes bir kitaptır sayfaları, hikayeleri giriş gelişme sonuç kısımları farklı olan.Konuları gereği akraba olanlar var.Tüm kitaplık ise insanlığı oluşturuyor".Benim kitabımım ana özeti hayatta hep içten, samimi, dürüst ol zorlancaksan da böyle zorlan.Aynaya baktığında kendine gülümse gülümseyebildiğin kadar.Hayatla tabiki dalga geçilir o bizle zamanlı zamansız geçiyorsa bizde kah onla kah kendimizle gülerek dalga geçebiliriz.Başkasıyla dalga geçeceğime kendimle ve hayatla geçiyorum dalgamı.Gideceksek gülerek gidelim bari.Bunlar şu yaşam koşullarının zorlamasından kaynaklı hayatın esprisini bulabilme zorunlulukları.Amacım huzuru veya huzursuzluğu bulmak değil ikisininde nerde oldukları belli.Zorum beni zorlayana.İç huzuru yaşayacağım dye derinliklere dalmama gb düşüncem yok dalmak iyidir bazen boş olsada, ayakkabı çeksekte bir iki balık düşüyor akla.Bu bir iki balığın hazmı gibisi yok.Yasak olana geldiğinde istek devam etmez başka yasak çeker (yasaktan kastım yanlış anlaşılmasın zorladığım kurallar, kanunlar, hükümler, genellemeler edep çerçevesinde)Kişi, önüne serilenlerden hoşlanmaz, yorularak elde ettiklerini tercih eder.Acı zor bir yaşamdır dogru ama zor, zorlamak başlı başına güzeldir(bence).Olgunluğa ve insanlığa bir nebze katkısı vardır dye.Uzvunu kessende kurtulamayacagını biliyorsan hiç gerek yok uzvundan olmaya.Katılıyorum anı yaşamak lazım kaçırmadan gemileri, trenleri ama son sürat gidiyorkende gerekiyorsa birden atlayabilmek korkusuzca