YÜREĞİMİN SENDE KALDIĞINI KAPI ÇARPTIĞINDA FARKETTİM

Demiştin ya bir defasında: " Sana gel deyişimin sessizliği mi bu?" diye,
bak işte mırıldandım seni, içinde ben’im kokan sen gibi…

qeLişin ..

sonbahardı ;
eyLüLdü..
ekimdi..

ne farkeder ..
ürpetici bi kasım qecesiydi, kahrolası..

özledim bilirsin ..

geLişim..sensizliği buLusum..
soğuk..
karanlık..
acı..
hüzün..ve sonbahar

ama diyorum ki
qel..ihtiyacım var sana..
tıpkı ‘yeTiş’ qibi…

zaman yok!
saat yok!
dönüş,geliş imkansiz..

"yetiş" ler anlamsiz..

eLLerin acı..
eLLerin hüzün..
eLLerin soğuk..
eLLerin yabancı!
ve..
eLLerin yasak bana..


Git sevgiLi her zaman yaptığın gibi..
uzakLaş, kaç, kayBoL..

uzun zaman qeÇti…
bir eLin parmakLarını qeçmeyecek kadar dakikaLar ..
yavaş aktı yokLuqunu düşündüqüm anLardaki cümLeLerim..
ve hiçbir şey diyemeyişim..
yavaşTı zamanın akıŞı..

öLen bendim .. qiden SeN ..

Beni bir daha çağırıncaya kadar gittim
Bilirsin karşı koyamam sana
Kırılganlığım kendime seni anlayamayışıma
Kendini anlatmayışına ve sevgimi anlamayışına
Git dedin….
ve..
Ben Gittim Sevgili

Yüreğimin sende kaldığını
Kapı çarptığında farkettim......