FERYADI İSYANIM

Mem nelere gark olmadı; Zin'in ateşi için,
Ferhat dağı delmedi mi Şirin'in düşü için,
Kusur ise her saniye, her yerde seni anmak,
Mecnun az mı yemin etti, Leyla'nın başı için.

Gözlerinin dokunduğu her mekan memleketim.
Bakıverde uzamasın gurbetim, esaretim.
Ahmet Arif, "hasretinden prangalar eskitmiş".
Beni böyle eskitense prangalı hasretin.

Sana yine, sana yandım nesimi ile dün gece.
Gözlerinle yüzüleyim, bend olayım hallaca.
Öyle hüküm buyurmuşlar tanrılar divanında.
Ha ben sana yollanmışım, ha Muhammed mihraca

Cümle cihan güzelleri yüzlerine ben örsün.
Gözlerinin balyozu oldu içerimdeki örsün
Ruhumdaki fırtınalar, merih'i usandırdı
Nuh'a haber eyleyim de, gelsin de tufan görsün.

Emekçi